دلشدگان
دلبر برفت و دل شدگان را خبر نکرد یاد حریف شهر و رفیق سفر نکرددلشدگان
دلبر برفت و دل شدگان را خبر نکرد یاد حریف شهر و رفیق سفر نکردمیر عماد
استاد معروف میر عماد الحسنی از سادات گرام حسنی تبریزی میباشد پدر و اجدادش در دستگاه پادشاهان صفویه به شغل کتابداری مشغول و مخصوصاً میر حسن‌‌علی جد او از منشیان مشهور و ملقب به«حسنی» بوده است . میر بمناسبت دوستی با عمادالملک یکی از بزرگان درگاه پادشاه وقت به عماد ملقب گردیده است. در اوایل میر عماد در قزوین مسقط الرأس خود بکسب فضائل بخصوص آموختن خط نستعلیق و خوشنویسی پرداختو بعد نزد عیسی رنگ نگار که بحسن خط معروف بوده تعلیم و تمرین خط مشغول شد و سپس پیش مالک و دیلمی بتکمیل آن همت گمارد بطوریکه از استاد خود جلوتر افتاد در این دوره
ملا محمد حسین نامی در تبریز میزیسته که در حسن خط بی نظیر بود. میر به مجرد اطلاع از این موضوع به تبریز حرکت کرد در خدمت وی به تعلیم خط نستعلیق مشغول می گردد. روزی میر عماد یکی از قطعات سیاه مشق خود را باستادش نشان می دهد استاد ضمن ابراز کمال تعجب از پیشرفت شاگردش در خط نستعلیق، وی را مورد نهایت محبت و تمجید قرار می دهد طولی نمی کشد که بر همه مسلم و محقق می گردد که میر از استاد خود ملا محمد حسین نیز پیشی گرفته است. در این موقع که میر به مقام اجتهاد در رشته خط نستعلیق می رسد به عنوان سیر و سیاحت به مملکت عثمانی«ترکیه حالیه» حرکت می کند و در اسلامبول از طرف اولیای ترکیه به گرمی و نهایت صمیمیت مورد استقبال واقع می شود و به دستور پادشاهان آنجا به فرزندان اعیان و اشراف، خط نستعلیق یاد می دهد و بدین طریق عده ای خوشنویس در آنجا تربیت می نماید.پس از چندی از آنجا به خراسان و هرات رهسپار می شود و سپس به قزوین مراجعت می کند و مدتی نیز در رشت و رودبار به سر می برد و در همه جا از طرف مردم و علمای وقت و هنرمندان مورد احترام قرار می گیرد. در این موقع در دوره سلطنت شاه عباس کبیر که شهر اصفهان مجمع فضلا و دانشمندان و ادبا و مخصوصاً هنرمندان عالی مقام بوده میر عماد به اصفهان می رود. درباریان و اولیای دولت او را نزد شاه عباس برده و مورد مرحمت و تفقد قرار می گیرد بعد ازورود به اصفهان میر از خطوط بابا شاه اصفهانی و میر علی کمی اقتباس می کند و تغییراتی در خط نستعلیق می دهد و برای این رشته اصول و قواعدی ایجاد میکند که باعث تکمیل رشته خط نستعلیق و زیبایی آن می گردد و امروز مرقعات و قطعات خطوط مرحوم میر زینت بخش کلیه موزه های معروف دنیا و کتابخانه های مشهور شخصی و دولتی قرار گرفته است.
مرحوم میر عماد در ایجاد قواعد و تکمیل رشته خط نستعلیق بر پایه بسیار عالی واقعاً زحمات زیادی کشیده، به طوری که در تطبیق کلمات واحد و هم آهنگی و تطابق آنها با هم دیگر مساعی بسیار به کار برده است. مرحوم میر عماد خط نستعلیق یک دانگ و دو دانگ وندر تا سه دانگ و چهار دانگ را بسیار عالی و از روی قاعده و بسیار زیبا می نوشته است. از آن مرحوم خط جلی کمتر دیده شده و تنها در یکی از حجرات تکیه قبرستان تخت فولاد اصفهان، قرب قبر مرحوم میر ابوالقاسم حکیم فندر سکی غزلی از حافظ که مطلعش این است
«روضه خلد برین خلوت درویشا نست مایه محتشمی خدمت درویشانست »
از مرحوم میر باقی مانده است. این خط به مرور زمان تا اندازه ای از بین رفته است. تا دوره قاجاریه مرحوم میر عماد سرآمد خوشنویسان ایران بوده است خطوط آن مرحوم از لحاظ نفاست و ممتازی کم نظیر و چشم بینندگان را خیره می سازد. گویا آن مرحوم کتاب شاهنامه فردوسی را به خط خود نوشته که خیلی پر ارزش است و فعلاً معلوم نیست در کجاست. قتل مرحوم میر در اصفهان و در سال 1024 هجری که میر 63 و به روایتی 66 سال داشته اتفاق افتاده است. از میر یک پسر به نام میر ابراهیم و یک دختر به نام گوهر شاه باقی مانده که هردو خوشنویس بوده اند…
سلام
ممنون از اظهار لطف شما
موفق باشید
ما دلشدگان خسرو شیرین دهناننیم
سلام به اقا فرزاد گرامی
زنده باشی کمتر کسی از این مطالب مفید تو وبلاگش میزاره کلی به معلوماتمون اضافه میشه و دست خالی برنمیگردیم به کلبمون
خسته نباشید و موفق باشیدو سپاس از حضورتون
از باغ می‌برند چراغانی‌ات کنند
تا کاج جشن‌های زمستانی‌ات کنند
پوشانده‌اند "صبح" تو را "ابرهای تار"
تنها به این بهانه که بارانی‌ات کنند