دیوار

در یک بیمارستان سالمندان دو پیرمرد در یک اتاق زندگی می کردند ...تنها مشکل آنها این بود که تخت پیرمرد اول کنار پنجره بود ولی تخت پیرمرد دوم کنار پنجره نبود و او نمی توانست از جایش بلند شود و به کنار پنجره برود ...پیرمرد اول از پنجره بیرون را تماشا می کرد و هرچه را می دید به او می گفت ...ماشین هایی که از خیابان رد می شدند ، درختان سرسبز کنار خیابان که هر کدام لانه ی پرنده ای بودند ،جوان هایی که با هم در خیابان ها پرسه می زدند، فواره ی وسط میدان که چقدر زیبا بود، وکوه هایی که از دوردست نمایان بودند ...ولی پیرمرد دوم فقط حسرت دیدن آن مناظر را می خورد...یک روز صبح که از خواب بیدار شد پیرمرد اول در تختش نبود ...پرستار می گفت او دیشب مرده ...پیرمرد خواهش کرد تا تخت او را به کنار پنجره انتقال دهند...پرستار او را به تخت کنار پنجره برد و رفت...حالا او میتوانست بیرون را ببیند ...با زحمت خود را بلند کرد تا از پنجره به بیرون نگاه کند ...ولی از پشت پنجره چیزی ندید جز یک دیوار...