مزن بر دل

مزن بر دل ز نوک غمزه تیرم

که پیش چشم بیمارت بمیرم

قدح پر کن که من از دولت عشق

جوانبخت جهانم گر چه پیرم

قراری کرده ام با می فروشان

که روز غم به جز ساغر نگیرم

چنان پر شد فضای سینه از دوست

که فکر خویش گم شد از ضمیرم
مبادا جز حساب مطرب و می

اگر نقشی کشد کلک دبیرم

چو حافظ گنج او در سینه دارم

اگر چه مدعی بیند فقیرم

شعر از حافظ