بخش هایی از حیدر بابابیه سلام(شاهکار استاد شهریار)

حیدربابا ، دوْنیا یالان دوْنیادى

سلیماننان ، نوحدان قالان دوْنیادى

اوغول دوْغان ، درده سالان دوْنیادى

هر کیمسَیه هر نه وئریب ، آلیبدى

افلاطوننان بیر قورى آد قالیبدى

حیدربابا ، یار و یولداش دؤندوْلر

بیر-بیر منى چؤلده قوْیوب ، چؤندوْلر

چشمه لریم ، چیراخلاریم ، سؤندوْلر

یامان یئرده گؤن دؤندى ، آخشام اوْلدى

دوْنیا منه خرابه شام اوْلدى

عم اوْغلینان گئدن گئجه قیپچاغا

آى کى چیخدى ، آتلار گلدى اوْیناغا

دیرماشیردیق ، داغلان آشیردیق داغا

مش ممى خان گؤى آتینى اوْیناتدى

تفنگینى آشیردى ، شاققیلداتدى

...

منیم آتام سفره لى بیر کیشییدى

ائل الیندن توتماق اوْنون ایشییدى

گؤزللرین آخره قالمیشییدى

اوْننان سوْرا دؤنرگه لر دؤنوْبلر

محبّتین چیراخلارى سؤنوْبلر

...

بیر سوْروشون بو قارقینمیش فلکدن

نه ایستیوْر بو قوردوغى کلکدن ؟

دینه گئچیرت اولدوزلارى الکدن

قوْى تؤکوْلسوْن ، بو یئر اوْزى داغیلسین

بو شیطانلیق قورقوسى بیر ییغیلسین

بیر اوچئیدیم بو چیرپینان یئلینن

باغلاشئیدیم داغدان آشان سئلینن

آغلاشئیدیم اوزاق دوْشَن ائلینن

بیر گؤرئیدیم آیریلیغى کیم سالدى

اؤلکه میزده کیم قیریلدى ، کیم قالدى

من سنون تک داغا سالدیم نَفَسى

سنده قئیتر ، گوْیلره سال بوسَسى

بایقوشوندا دار اوْلماسین قفسى

بوردا بیر شئر داردا قالیب ، باغیریر

مروّت سیز انسانلارى چاغیریر

حیدربابا ، غیرت قانون قاینارکن

قره قوشلار سنَّن قوْپوپ ، قالخارکن

اوْ سیلدیریم داشلارینان اوْینارکن

قوْزان ، منیم همّتیمى اوْردا گؤر

اوردان اَییل ، قامتیمى داردا گؤر

ساقی فرخ رخ من جام چو گلنار بده

ساقی فرخ رخ من جام چو گلنار بده
بهر من ار می‌ندهی بهر دل یار بده ساقی دلدار تویی چاره بیمار تویی
شربت شادی و شفا زود به بیمار بده باده در آن جام فکن گردن اندیشه بزن
هین دل ما را مشکن ای دل و دلدار بده باز کن آن میکده را ترک کن این عربده را
عاشق تشنه زده را از خم خمار بده جان بهار و چمنی رونق سرو و سمنی
هین که بهانه نکنی ای بت عیار بده پای چو در حیله نهی وز کف مستان بجهی
دشمن ما شاد شود کوری اغیار بده غم مده و آه مده جز به طرب راه مده
آه ز بیراه بود ره بگشا بار بده ما همه مخمور لقا تشنه سغراق بقا
بهر گرو پیش سقا خرقه و دستار بده تشنه دیرینه منم گرم دل و سینه منم
جام و قدح را بشکن بی‌حد و بسیار بده خود مه و مهتاب تویی ماهی این آب منم

ماه به ماهی نرسد پس ز مه ادرار بده

دیوان شمس

هابیل علی اف

(هابیل علی اف همراه با همایون شجریان)

هابیل علی اف هنرمند و استاد کمانچه نواز آذربایجانی  بتاریخ بیشت و هشتم مه سال 1927 در آغداش چشم بجهان گشود . بعد از اینکه مسئولین مدرسه ابتدائی به استعداد فوق العاده هابیل پی بردند او را با کمانچه آشنا کردند تا برای اولین بار در سال 1938 پا بر صحنه گذاشته و هنرنمائی کند . هابیل بعد از اتمام کلاس هفتم وارد مدرسه پداگوژی گردیده و در عین حال نیز در تئاتر دولتی درام وزیروف آغداش مشغول بکار شد . اوبسال 1952 در رشته کمانچه نوازی مدرسه موسیقی زینالی اشتراک ورزیده و بعدها به عضویت ارکستر فیلارمونی مگامایف آذربایجان درآمد . هابیل علی اف  که به یاد نزدیکان از دست رفته اش در خلال جنگ جهانی دوم و با چشمانی بسته کمانچه مینوازد تا کنون کنسرتهای بسیاری در کشورهائی همانند  آلمان ، ایران ، فرانسه ، پاکستان ، سوئیس ، انگلستان ، هندوستان ، هلند ، موزامبیک ، سوریه ، ژاپن ، ممالک مختلف ترک آسیای میانه برگزار نموده است . او علاوه بر داشتن عناوین و نشانهای مختلف بعنوان هنرمند خلق نیز نائل گشته است .

حیرانی

بانو هنگامه اخوان

هنگامه اخوان در سال 1334 در فومن دیده به جهان گشود. صدای خوش در خانواده او موروثی بود اما هنگامه تنها کسی بود که آموختن آواز را به طور جدی و حرفه ای دنبال کرد. او خواندن را از 10 سالگی با آموختن آواز دشتی نزد پدرش آغاز کرد. اولین بار پدر با او در مورد قمرالملوک وزیری صحبت کرد. وی شخصیت قمر را نه به عنوان یک خواننده بلکه به عنوان انسانی خیر و نیکوکار می ستود.

 هنگامه اخوان پس از اتمام تحصیلات ابتدایی برای دیدن خواهرش به تهران رفت. هنگام اقامت در تهران خواهر و برادرش او را تشویق به ماندن و تکمیل تحصیلات موسیقی کردند. او در آزمون رادیو برای خوانندگی شرکت کرد. در کاستی که از صدای خود ضبط و ارائه کرده بود یکی از آثار استاد تجویدی و تعدادی از ملودی هایی که پدرش به او آموخته بود اجرا شده بود. هیئت داوران متشکل از پنج نفر بود: علی تجویدی، مرتضی حنانه، حبیب ا… بدیعی، جواد معروفی و فلاح که همه از موسیقی دانان مطرح زمان بودند. سه نفر از داوران او را پذیرفته ولی دو نفر از او خواستند در آزمون دیگری شرکت کند. در آزمون دوم هنگامه اخوان به دلیل ندانستن ردیف پذیرفته نشد. او در کلاس های ردیف رادیو ثبت نام کرد و پس از تکمیل آموخته های خود در آزمون پذیرفته شد.

با تشویق مرحوم تجویدی اخوان نزد استاد ادیب خوانساری به آموختن ردیف و تکنیک های آوازی پرداخت. ابراهیم سرخوش(نوازنده ی مشهور تار) اغلب کلاس را به منظور کمک و همنوازی با هنرآموزان همراهی می کرد. هنگامه اخوان مدت ده سال نزد استاد خوانساری تلمذ کرد. کلاس ها ابتدا در رادیو و سپس در منزل استاد تشکیل می شد.

 از سال 1354 هنگامه اخوان شروع به خواندن در رادیو کرد و کار خود را با بازخوانی آثار قمرالملوک وزیری آغاز کرد. همچنین با گروه های عارف به سرپرستی پرویز مشکاتیان و گروه شیدا به سرپرستی محمدرضا لطفی همکاری داشت. او کنسرت های زیادی در ایران و اروپا برگزار کرده است.
سال 1363 از سوی آرشیو صدا وسیما دعوت به همکاری شد. هم اکنون در وزارت ارشاد به عنوان کارشناس موسیقی مشغول به کار است و به تدریس آواز نیز می پردازد.

آهنگ ملک ایران را با صدای ایشان از وبلاگ زیر می تونید گوش بدید:

http://motrebaneh.blogspot.com/2008/05/blog-post_09.html